راز ارتباط های ماندگار

تا به حال شده فکر کنید که چه عواملی موجب احساس امنیت و آرامش، دوستی و صمیمیت متقابل، امیدواری به زندگی  و شعف زوجین می شود؟  

                                      

متعهد بودن به عشق، بخت و اقبال، شور و اشتیاق، وجود علایق و یا ارزش های مشترک، یافتن شخص مناسب خود و... مولفه هایی هستند که اکثر افراد موفقیت ازدواج را وابسته به آنها عنوان می کنند  و روابط صمیمانه خود را به آنها نسبت می دهند. علاوه بر عناصر مطرح شده فوق آشنایی با مهارت های میان فردی همچون گوش دادن، مذاکره،کنترل خشم و

برخورد مؤثر با آن و ... به تحقق روابط پایا و پردوام زوج ها کمک شایانی می کند. هم صحبتی زن و شوهر با یکدیگر، برای رشد و بقای احساس صمیمیت آنها نقش مهمی دارد، چرا که در نتیجه آن است که طرفین می فهمند دیگری چه می گوید و تدریجاً از این که می توانند آزادانه حرف بزنند و منظور یکدیگر را بفهمند لذت می برند. به عبارتی دیگر، گفتگویی که پایان خوش دارد نشانه صمیمیت است.

چه بسا بسیاری از زوج ها و شاید بتوان گفت اغلب آنها از مهارت های لازم برای گفتگو با یکدیگر برخوردار نیستند و به هنگام صحبت علی رغم حسن نیت به بیراهه می روند و به جای گفتگوی نرم و ملایم به شکایت و گله مندی های خشمگینانه، انتقاد، بهانه گیری، تهدید و مشاجره با هم می پردازند و بی آنکه بخواهند گرفتار سوء تفاهم، دلسردی و تکدر خاطر می شوند.

لذا، در ادامه این مقاله قصد بر آن است که شما را با هنر گفتگو در زندگی زناشویی آشنا سازیم، اما قبل از برشمردن اصول صحیح گفتمان، لازم دیدم این نکته را یادآوری کنم که تغییر به این سادگی میسر نیست، اما می توان مهارت های جدید را آموخت و با ممارست و تمرین آنها را درونی نموده  و در زندگی به کار بست. 

• سعی کنید با همسر خود به طور روشن و جامع صحبت کنید.

برخی از همسران  در تبادل افکار و احساسات خود به یکدیگر با مشکلاتی روبرو هستند. بعضی مواقع زن و شوهر خواسته هایشان را طوری مطرح می کنند که به درک طرف مقابل منجر نمی شود.  مبهم حرف می زنند، در حاشیه حرف می زنند، حتی در مواردی هم با آنکه درباره  یک موضوع صحبت می کنند اما روش صحبت آنها به قدری متفاوت است که نمی توانند منظور هم را متوجه شوند و... حال با این اوصاف، فکر می کنند که همسرشان منظور آنها را دقیقاً و آنطور که هست متوجه شده است؛ به عبارتی دیگر، آنها به دو زبان متفاوت حرف می زنند. این برداشت ها باعث سوء تفاهم شده و موجبات ناراحتی زن وشوهر را فراهم می سازند، چرا که هر کدام دیگری را متهم می کنند و از تقصیر خود بی خبر هستند. برای رفع سوء تفاهم بهتر است پیام جملات شما کامل و روشن باشد.

از سوی دیگر، برای برقراری یک رابطه مفید، همسران بایستی در مسیر صحبت یکدیگر قرار گیرند. همسران باید متوجه باشند که ما از گفتگو اهداف متفاوتی داریم، پس نسبت به احساسات همسرتان حساس باشید تا راه های مناسب ارتباط با همسرتان را پیدا کنید.

• با علاقه گوش بدهید.

گوش دادن مهمترین مهارت ارتباطی است که می تواند صمیمیت را به وجود آورد و باعث حفظ صمیمیت شود. تحقیقات نشان داده است که اختلاف مشهودی  بین مردان و زنان در زمینه گوش دادن وجود دارد.

 زنان با ابراز کلمات  پیام گوش کردن را به گوینده القاء می کنند در حالی که مردها توجه خود به گفته ها را به صورت سکوت کردن نشان می دهند. به همین دلیل است برخی از خانمها  از عدم توجه همسرشان به حرف های آنان شاکی هستند و حال آنکه همسرانشان  مدعی هستند که صحبت های آنان را شنیده اند.

زمانی که به حرف های همسرتان خوب گوش می دهید او را بهتر درک کرده  و از دیدگاه او هم به مسائل نگاه می کنید و متوجه می شوید که چرا همسرتان چنین می گوید و چنین می کند. فراموش نکنید که گفتگو مبادله اطلاعات و نقطه نظرهاست، بهتر است که به زبان خود و به طور خلاصه ، درک و برداشت خود را از گفته های او بیان کنید و نشان دهید که به راستی گوش می دهید و همسرتان را از تردید بیرون آورید.

• از گفتن جملات با فاعل « تو» خودداری نمایید.

•  صحبت های یکدیگر را قطع نکنید.قطع صحبت، در کسی که صحبت او قطع می شود احساس نارضایتی ایجاد می کند و فرد افکار منفی همچون "قلدر است فکر می کند بهترین حرف از آن اوست " را در ذهنش پرورش می دهد. د رحالی که این فقط یک عادت ناپسند است و هیچ ارتباطی با خودمحوری و ساز مخالف زدن فرد ندارد و با طرز صحبت او مرتبط می باشد. بنابراین توصیه می شود با همسرتان در این زمینه به گفتگو بپردازید و احساسات خود را به هنگام وقوع این رفتار بیان کنید و شروع به تمرین حذف رفتار نمایید تا به تدریج این عادت را از خزانه رفتارهایتان دور سازید.

• سعی کنید ماهرانه سوال کنید.

نحوه پرسش سوال بسیار مهم است. یک سوال می تواند آغازگر، ادامه دهنده و یا اتمام  یک صحبت باشد. سوال مفید و حساب شده موجب تشویق افراد به ادامه گفتگو می شود اما برعکس یک سوال بی موقع  و کنایه دار ، افراد را از ادامه گفتگو باز می دارد. هرگز سوالتان را با کلمه پرسشی "چرا"  آغاز نکنید.  بعضی مواقع کلمه "چرا"  برای شنونده تداعی گر شماتت ها و سرزنش ها  و اشتباهات گذشته است و نیز  گاهی به عنوان نمادی از بی اعتمادی و یا حتی سوءظن تلقی می گردند و موجب ایجاد حالت تدافعی در مخاطب می شوند. در رابطه بین همسران این نکته بسیار حائز اهمیت است؛ لذا از طرح این نوع سوالات اجتناب کرده و سوال را به طرق دیگری بپرسید. مثلاً  به جای سئوال «چرا عصبی هستی؟»  می توان پرسید «آیا مشکل پیش آمده که ناراحت به نظر می رسی؟».

• حرفتان را بزنید ولی از عبارات داوری کننده، انتقاد آمیز اجتناب کنید.

مثلاً به جای اینکه  بگوئید «تو هرگز  در خرید خانه به من کمک نمی منی» بگوئید «اگر با هم به سوپر مارکت برویم بهتر نیست».

• از توهین، تهمت، سرزنش، مقایسه منفی و تهدید بپرهیزید.

• از برچسب زدن خودداری کنید.

 برچسب ها (بی ملاحضه، عصبی،لجباز، و...) موجب ناراحتی و دلخوری طرف مقابل می شوند و  نتیجه گفتگو  را منفی  می سازند.

• از مطلق گویی اجتناب کنید.

به جملات زیر توجه کنید:  "او همیشه دیر می کند"، "هرگز به این موضوع اهمیت نمی دهد". واژه های «هرگز» یا «همیشه»  معمولاً اشتباه هستند. چرا که  به ندرت کسی را  می توان پیدا کرد که همیشه به طور  یکنواخت به واکنش های محیطی  پاسخ دهد. 

• ذهن خوانی  نکنید.

 به جای همسرتان فکر نکنید، احساس نکنید، تصمیم نگیرید، حرف نزنید و ... اکثر اوقات ذهن خوانی اشتباه باشد و  زمینه عصبانیت و دلخوری همسران را فراهم می سازد. بهتر است در هر موضوعی که برای شما سوال ایجاد می شود  از همسرتان  توضیح بخواهید.

• از گفتن «متأسفم» ترسی به دل راه ندهید.

روابط زناشویی ایجاب می کند که اگر خواسته و ناخواسته اسباب تکدر خاطر همسرتان را فراهم کرده اید در مقام پوزش برآیید و تأسف خود را به او اطلاع بدهید.

گروه خانواده ایرانی سایت تبیان - نسرین صفری